Po urazie mózgu (TBI) wiele osób doświadcza trudności w wykonywaniu kilku czynności jednocześnie, a także w utrzymaniu uwagi i koncentracji. Nawet proste zadania mogą stać się wyzwaniem, a rozproszenie pojawia się szybciej niż przed wypadkiem. Problemy te wpływają na codzienne życie, dlatego kluczowe jest ich zrozumienie i zastosowanie strategii, które pomogą pacjentowi w codziennym funkcjonowaniu.

Trudności z koncentracją i wielozadaniowością

Po TBI mózg ma ograniczoną zdolność przetwarzania wielu informacji jednocześnie. Krótszy czas skupienia uwagi sprawia, że pacjent szybko się rozprasza. Aby pomóc:

  • Dziel zadania na mniejsze kroki, wykonuj je jedno po drugim.
  • Zamiast wielozadaniowości, skoncentruj się na kończeniu jednego zadania przed rozpoczęciem kolejnego.

Rola bodźców zewnętrznych

Hałas, rozmowy czy nawet drobne odgłosy mogą utrudniać koncentrację osoby po TBI. Dlatego:

  • Ogranicz bodźce – zminimalizuj hałas, ogranicz liczbę odwiedzających.
  • Zadbaj o spokojne, ciche otoczenie, by ułatwić skupienie na jednej czynności.

Znaczenie spokoju i odpowiedniego środowiska

Nadmierne bodźce i stres mogą pogarszać zdolność koncentracji, zwiększać zmęczenie i dezorientację. Zapewnienie pacjentowi ciszy, spokoju i przestrzeni do odpoczynku jest niezbędne, by wspomóc proces zdrowienia.

Problemy z pamięcią krótkotrwałą

Po urazie mózgu często pojawiają się trudności z zapamiętywaniem nowych informacji, co może prowadzić do gubienia przedmiotów, zapominania codziennych czynności czy wydarzeń.


Jak pomóc?

  • Stworzenie stałych rutyn – regularny plan dnia, checklisty do odhaczania.
  • Wielokrotne przypomnienia – cierpliwie przypominaj o zadaniach i wydarzeniach.
  • Minimalizacja bodźców – redukuj rozpraszacze w otoczeniu pacjenta.
  • Podział zadań – rozbijaj większe zadania na proste kroki, które łatwiej zapamiętać i wykonać.

Podsumowanie

Problemy z koncentracją, wielozadaniowością i pamięcią krótkotrwałą są częstymi trudnościami po urazie mózgu. Wprowadzenie prostych strategii – takich jak podział zadań, rutyny, ograniczenie bodźców i cierpliwe przypominanie – może znacząco ułatwić codzienne życie pacjenta. Twoje zrozumienie, cierpliwość i obecność są kluczowe, by osoba z TBI mogła czuć się bezpiecznie i z czasem powrócić do większej samodzielności.

Wstęp
Rozwinięcie
Podsumowanie